Erik (4)

Wanneer een label een eigen leven is gaan leiden.

Ik realiseer dat ik vicieuze cirkel zit door constant bezig te zijn met een vorm van zelfanalyse. Met als gevolg dat ik bijna geen tijd heb voor een sociaal leven. Daarom heb ik besloten om te proberen te stoppen met deze zelfanalyse, aangezien het mij isoleert.

Deze zelfanalyse is naar mij idee ontstaan vanwege onzekerheid over mijn identiteit. Mijn eigen wereldbeeld van wat typisch man/vrouw zou moeten zijn kwam niet overeen met wie ik was. Vermoedelijk ben ik eigenschappen te gaan labelen om houvast te krijgen, maar de meeste labels ervoer ik als negatief.

Labels kunnen vooroordelen oproepen. Denk bijvoorbeeld aan het label travestie. Het wordt vaak met homoseksualiteit geassocieerd. Ook wordt er in media verwarring gecreëerd door vaak artistieke mensen te tonen die ze zich nogal extravert gedragen. Waarmee ik me niet kan identificeren.

Waar ik mee worstel is dat mijn kledingstijl niet de huidige norm is. Ook ben ik bang dat anderen deze kledingstijl verkeerd interpreteren. Want een groot deel wordt gezien als damesmode.
Door het beeld wat ik van travestie had, in combinatie dat ik mezelf het label travestiet had gegeven. Heb ik zo’n twintig jaar mezelf voor de gek gehouden en ben tot de conclusie te komen dat wat ik mezelf in een hokje heb gestopt wat een heel eigen leven is gaan leiden.

Ik was vergeten naar mijn gevoel te luisteren. Het iets voor een ander te betekenen in combinatie met mijn gevoel uiten vindt veel belangrijker dan andersom. Als ik iemand iets heb kunnen leren, goed heb kunnen adviseren of dat het gelukt is om goed naar iemand te luisteren wordt ik pas echt gelukkig.

Het label travestiet heeft mij belemmerd en dat is jammer. Jarenlang heb ik dit als een last ervaren en de grootste ironie is dan ook nog dat ik mezelf verkeerd heb gelabeld. Het feit dat ik graag rokken of jurken draag betekent niet dat ook wil worden gezien als vrouw en dat is de crux van het verhaal.

Wat ik nu probeer is om mijn persoonlijkheid in combinatie met mijn identiteit in balans te krijgen. Mijn kledingstijl is meer een combinatie van “mannen” en “vrouwen” mode. En inmiddels ben ik er wel achter dat het verbazingwekkend is wat je omgeving accepteert, zonder dat je anders wordt benaderd.

Nu richt ik me meer op mijn sociale behoefte en ben ik begonnen met wat vrijwilligerswerk, om mijn sociale leven te verrijken. Daarnaast probeer ik de beste versie van mezelf te zijn.

Overigens wil ik niet beweren dat labelen altijd fout is, het heeft vaak wel een functie. Zolang je maar niet doorslaat.

Gr. Erik

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *